25. I need U boy

Pierwsza ankieta dobiegła końca, więc czas zamieścić wyniki.

I miejsce - JiKook

II miejsce - V-hope

III miejsce - TaeGi

Tak więc wszem i wobec oświadczam, iż romantyczny one-shot poświęcę Jiminowi i jego dupeczce, zwanej potocznie Jungkookiem. 

Biednym V-hope troszkę brakowało, jednak może coś wymyślę, byście byli zadowoleni.

Dziękuję za aż 74 głosy i zapraszam do kolejnej ankiety, która dotyczyć będzie lipcowego one-shota z Koniem w roli głównej. Jednak coby się chłopak nie zamęczył (ręka czasami się może nadwyrężyć etc.), to macie możliwość wybrania dla niego partnera, z którym może dojść do fikuśnych szaleństw.

Kocham Was i zapraszam na nowy rozdział!

Jungkook zadrżał, czując na swojej szyi wargi Jimina. Leżał, opierając dłonie na jego umięśnionych ramionach, wzdychając cicho. Nie sądził, że takie pieszczoty mogą być aż tak szalenie przyjemne. Resztką sił pilnował się, by nie jęknąć z rozkoszy, matka by to pewnie wyłapała, a nie chciał mieć kłopotów.
Odchylił nieco głowę do tyłu, ułatwiając starszemu dostęp do siebie. Jego policzki były czerwone, niemalże go paliły, jednak nie odsuwał się. Nie chciał. Nie mógł. Podobało mu się to, chociaż oczywiście na głos nigdy by tego nie przyznał.
Ciało Jimina na jego. Ciężar tej góry mięśni niesamowicie mocno na niego działał. Nie wiedział, jak to możliwe. Przecież początkowo tak go irytował ten głupek, nie mógł z nim wytrzymać nawet chwili, teraz zaś leżał pod nim, dając mu się całować, kąsać i dotykać. I jeszcze się z tego cieszył!
Przymknął powieki, po chwili czując na swoim biodrze dłoń chłopaka. Zamruczał, jednak po chwili musiał zaprzestać, gdyż coś śliskiego wsunęło się do jego ust. Rozchylił powieki, jego oczom zaś ukazała się twarz Parka, niezwykle skupionego. Jego biedne serce zabiło mocniej. Zsunął dłonie na jego kark, niepewnie i nieśmiało odwzajemniając pocałunek. Trącał go swoim językiem, starając się ze wszystkich sił, by było to dla starszego przyjemne. Nie czuł się jakoś wyjątkowo pewnie. Stresował się, nie chciał bowiem wyjść na głupka, zależało mu na zrobieniu dobrego wrażenia, chociaż było to chyba niemożliwe. Zbyt mocno na wszystko reagował, nie wiedział też, co począć z językiem.
- Jesteś piękny, Ciastek. Mam ochotę Cię schrupać... - usłyszał głos Jimina przy swoim uchu. Oblizał wargi, zerkając na niego z delikatnym uśmiechem na ustach. Nikt nigdy nie nazwał go pięknym, poza babcią gdy miał kilka lat. Aż zakręciło mu się w głowie. Nieśmiało wsunął długie palce we włosy chłopaka, który po chwili oparł swoje czoło o jego, wpatrując się w niego jakoś tak... z czułością.
- Jimin... - wyszeptał cicho, przyciągając go ku sobie. - Ja... Nie chcę...
- Czego nie chcesz, maluszku? - pełne wargi Jimina musnęły jego policzek.
- Byś traktował to wszystko jako zabawę. - wypalił, spuszczając wzrok. Nie miał pojęcia, jednak czuł, że gdyby jutro Park całował kogoś innego, to coś by w nim pękło. Nie wiedział jak to nazwać, po prostu chyba chciał być dla niego kimś ważnym. Pragnął, by ktoś o nim myślał i go chciał. I tym kimś musiał być Jimin.
- Musisz więc stać się mój, koteczku.
Oddech starszego pieścił jego twarz, co tylko dodatkowo spotęgowało te dziwne uczucie w jego brzuchu.
- Twój?
- Tak, mój.
- To znaczy?
- Hmm... - Jimin pogładził go po policzku delikatnie. - To znaczy, że Twoje usta będą mogły być całowane tylko przeze mnie. - musnął jego wargi, po czym przysunął usta do jasnej szyi Kookiego, którą nieco zaborczo ukąsił. - Twoje szyja będzie gryziona tylko przez moje zęby. - uśmiechnął się szeroko i zsunął dłoń na jego udo. - Tylko ja będę mógł na Tobie leżeć i spać w Twoim łóżku. Tylko mnie będzie uwielbiać Twoja mama. - zamruczał i ucałował raz jeszcze jego usteczka.
Kookie wstrzymał na chwilę powietrze, zestresowany analizując jego słowa. Czy Jimin właśnie oświadczył mu, że chce zostać jego chłopakiem? Czy może nadinterpretuje to wszystko?
- Ty też będziesz musiał być... mój.
- Jestem Twój od naszego pierwszego spotkania. Wtedy już postanowiłem, że zostaniesz Ciasteczkiem, którego tylko ja mogę skosztować.
Jakby na potwierdzenie tych słów wpił się namiętnie w jego wargi, pieszcząc językiem zaróżowione usta. Kookie westchnął cichutko, wtulając się w niego całym ciałem. Czuł się dobrze, był szczęśliwy.
Park odsunął się na chwilę od niego, prezentując swój perfekcyjny uśmiech.
- Kochaj mnie Ciastek, bo jestem najlepszy. - zamruczał, po chwili liżąc jego policzek z zapałem. Młodszy aż pisnął zaskoczony, od razu zakrywając usta dłonią.
- Hyung!
- Tak Ciasteczko?
Chłopak aż wstrzymał oddech, nie wiedząc co mu odpowiedzieć. Uśmiechnął się więc tylko słodko i musnął jego wargi.
- Chodźmy spać. Chcę zasnąć w ramionach mojego...
- Super mega seksownego ukochanego, za którym szalejesz całkowicie i który jest dla Ciebie najwspanialszy na świecie? Okej, chodź tutaj. - zamruczał starszy, schodząc z niego. Położył się na plecach, podkładając mu ramię, na którym młodszy zaraz się położył. - Dobranoc, mój malutki skarbie.
- Dobranoc, Jiminnie.



***


Hoseok pogłaskał delikatnie te sterczące blond kosmyki, przegryzając dolną wargę. To, że chłopak był tak blisko niego, że spał wtulony w jego tors, stało się już dla niego czymś normalnym. Mógłby codziennie budzić się z nim u boku, spoglądać na tę słodką twarz i rozchylone wargi. Nawet ta strużka śliny w kąciku wyglądała rozkosznie. Wszystko, co było związane z Tae stawało się natychmiast małym cudem.
Mimo wszystko coś go dręczyło. Te łzy, dziwne pytania... Czego maluch nie wiedział? Co go tak wytrąciło z równowagi? Teraz na nowo uzmysławiał sobie, że w zasadzie nic o nim nie wie. Nawet nie miał pojęcia gdzie mieszka, czy ma rodzeństwo i co go łączyło z Sugą. Czemu się pokłócili i jak pogodzili... Co wiedział Jimin? Co oboje ukrywali?
Westchnął cicho, wtulając twarz w jego włosy. Pachniał jego szamponem, to całkiem urokliwe.
Będzie musiał chyba sam się wszystkiego dowiedzieć, pytanie tylko jak? Yoongi już wypatrzył w nim rywala, zauważył to od razu i jakoś nie czuł się z tym źle. Lubił go, był mega zdolny i sympatyczny, jednak jeśli miałby wybierać, to wolałby utracić tę znajomość, niż zrezygnować z tego malucha. Chybaby zwariował, gdyby zobaczył ich całujących się.
Po chwili zauważył, że Tae się rozbudza. Uśmiechnął się i przysunął swoją twarz do niego, wpatrując się w niego uważnie.
- Cześć, Taeś. - zamruczał, miziając go czule po mięciutkim policzku. Chłopaczek otworzył zaspane oczy, przez chwilę zastygając. Na jego policzkach pojawiły się delikatne rumieńce, co Hoseoka całkowicie rozczuliło.
- Och, witaj hyung. Um... - zwilżył wargi językiem. Brunet przejechał palcem tuż przy kąciku jego warg, wycierając mokry ślad rozbawiony. Kim spojrzał na niego widocznie zawstydzony.
- Jeju, znowu robię z siebie głupka. Czy zawsze muszę Ci zaślinić całą poduszkę? - jęknął, chowając twarz w dłoniach. Starszy złapał go za nadgarstki, odsuwając je od jego pięknej buźki.
- Od tego ona jest. Poza tym przy mnie nie musisz się wstydzić takich rzeczy, widziałem już wiele zjawisk, Ty jesteś w tym wszystkim uroczy.
- Hyuung! Przepraszam za wczoraj... Dzisiaj w sumie. Nie chciałem tak wymiotować, to pewnie było wstrętne. - wypalił nagle, na jego twarzy zaś pojawił się strach, zwątpienie i niewyobrażalne zażenowanie. Hoseok westchnął i musnął jego nos.
- Nie mów tak. Cieszę się, że mogłem się Tobą zaopiekować. Nic, co tyczy się Ciebie nie może być wstrętne.
Młodszy zarumienił się jeszcze bardziej i wtulił twarz w jego szyję.
- Dziękuję.

Koło południa brunet odwiózł go do parku. Pożegnali się czułym uściskiem, co dało mu energię na cały kolejny dzień.



***


- Mam z Wami występować? Przecież nie znam reszty... - zdziwił się Jin, siadając obok Sugi z miską popcornu. Nie myślał nawet o takich zabawach, wieki już nie śpiewał, teraz zaś miałby dołączyć do ich zespołu?
- Potrafisz śpiewać, jesteś przystojny. Od razu przyciągniesz nam masę fanek. - wzruszył ramionami młodszy, sięgając po białe kulki, wrzucając je do ust. Widać było, że to dla niego prosta sprawa i oczekuje twierdzącej odpowiedzi. Cóż miał więc z tym fantem począć? Niekoniecznie zależało mu na jakieś sławie, z drugiej strony spędzałby jeszcze więcej czasu z Yoongim, co było kuszące.
- Nie tańczę.
- Ja też nie. Damy radę hyung, to nie może być aż takie trudne, najwyżej wystawimy na środek Jungkooka.
- Nie Hoseoka? - zerknął na niego kątem oka. Zauważył, że różowowłosy nieco się spiął.
- Go też, mniejsza. Zgadzasz się? W piątek byłaby pierwsza próba, musimy mieć już pełen skład. Praca nad tekstem nie będzie kwestią godziny, musimy zaplanować partie dla wokalu i rapu.
- Um... No dobra, co mi szkodzi.
- I prawidłowo!
- Buzi w nagrodę? - wyszczerzył się i ujął w dłoń jego podbródek. Suga rozchylił nieco wargi, po czym przysunął się do niego, czule muskając jego usta.



***



Przez kolejny tydzień Hoseok miał urwanie głowy. Po lekcjach prowadził zajęcia taneczne, potem biegł do Namjoona i pracował z nim nad muzyką, w międzyczasie ucząc się do egzaminów, które miał zdawać za jakiś czas. Ostatnia klasa mimo wszystko zobowiązywała, co trochę go zasmuciło, bowiem nie widywał się praktycznie z Tae. Jedyną ulgą były właśnie te nieszczęsne tańce.
Jimin całkowicie zajmował się już Jungkookiem, co lekko Hoseoka zszokowało. Spędzali ze sobą większość przerw, młodszy już nawet na niego nie krzyczał na próbach, gdy Park coś tam mu poprawiał. Zaskakujące, chociaż to pewnie przez tę aferę. Kookie zrobił się w ogóle jakiś bardziej radosny niż zawsze. Jess to jednak była najlepsza! Nie spodziewał się po niej takiej motywacji, genialnych pomysłów i chęci pomocy. Miała przecież swoją medycynę, która jakby nie patrzeć była niesamowicie męcząca, dodatkowo przecież udzielała się wszędzie i miała Namjoona. Jak ona znajdowała na wszystko czas? W każdym razie chyba uratowała im wszystkim tyłki, będzie musiał jej to wynagrodzić.
Na jednej z przerw rozmawiał z Tae o jej propozycji. Młodszy był strasznie niezdecydowany, wymigiwał się nauką, jednak na szczęście do akcji wkroczył Jimin, który zaczął marudzić i go przekonywać, przez co blondyn przystał na to, chociaż niekoniecznie z własnej woli. Korzystając więc z okazji umówił się z nim w sali muzycznej, by sprawdzić w czym czuje się najlepiej. Skoro mają stworzyć tekst to taki, by jego maluch się z nim dobrze czuł.
- Mam śpiewać ot tak? - zadrżał, wpatrując się niepewnie w mikrofon. Hosoek uśmiechnął się i skinął głową, przygotowując sprzęt.
- Nie martw się. Zaśpiewać coś, co lubisz, chcę tylko poznać Twoją barwę głosu, byś nie musiał śpiewać w złej tonacji. - podał mu słuchawki. - Jaki podkład?
- Hm... Może Adele? Someone Like You.
Brunet szybko ściągnął odpowiednią piosenkę i uniósł kciuk ku górze, włączając ją. Tae posłusznie wbił wzrok w mikrofon, przymykając powieki. Po chwili pod Hoseokiem zapadła się podłoga.

Never mind, I'll find someone like you
I wish nothing but the best for you, too
Don't forget me, I beg, I remember you said
Sometimes it lasts in love, but sometimes it hurts instead, yeah

Głos Tae był... naprawdę piękny. Niski, głęboki. Całkowicie inny od tego uroczego, codziennego tonu. Miał ciarki na całym ciele, nie mógł oderwać od niego wzroku. Idealny. Taehyung był wspaniały, najlepszy. Z każdym śpiewanym wersem coraz bardziej był w nim zauroczony. Serce biło mu mocniej.
- Tae... - westchnął cicho, gdy chłopak odstawił słuchawki i podszedł do niego. Wpatrywał się w niego jak w anioła, po czym po prostu podszedł do niego i objął go mocno, wtulając w siebie.
Cholera. Oszalał. Całkowicie zwariował na jego punkcie.
Młodszy niepewnie wtulił się w jego tors, opierając dłonie na jego ramionach. Brunet ostatkiem sił powstrzymywał się przed rzuceniem na niego. Pragnął go pocałować. Chciał go skosztować, pieścić i móc kochać. Mieć tylko dla siebie i sprawić, by już nigdy nie płakał. Powinien być z nim zawsze, gdy wymiotuje, ścierać rano ślinę z jego policzków, przynosić mu ubranka...
- Tak hyung? - zamruczał młodszy, zerkając na niego pytająco. Jego spojrzenie zabijało Hoseoka od środka, coraz bardziej kusiło.
- Mogę coś zrobić? Nie będziesz zły?- przyjrzał mu się uważnie. Blondyn skinął głową, uśmiechając się, dając tym samym przyzwolenie. Jung odetchnął, po czym schylił się odrobinę. Przymknął powieki i zbliżył do jego ust. Zaraz go pocałuje...
BUM.
- Hoseok zjebie! - rozległ się głos Jimina. Para szybko od siebie odskoczyła. Taehyung był cały czerwony, Jung zaś wściekły i zawstydzony. Park otworzył usta zdumiony, po czym szybko zamknął drzwi, odchodząc.
- Um. Idziemy? - zapytał brunet niepewnie. Zabije tego gnojka, naprawdę. Drugi raz im przerwał. DRUGI. Co za cholerny, wkurzający dupek!

Zapraszam do komentowania ;)